<div>Kilis’te yaşayan 58 yaşındaki Mustafa Yıldırım, tam 35 yıldır sokak sokak dolaşarak çöp topluyor. Yıllarını geri dönüşüm malzemesi toplamaya adayan Yıldırım, hem ailesinin geçimini sağlamaya çalışıyor hem de yaşam mücadelesini sürdürüyor. Onun hikâyesi, Türkiye’de binlerce benzer emekçinin yaşadığı sessiz çığlığa ayna tutuyor.</div> <div><strong>“GÜNDE 200-300 TL KAZANIYORUM AMA İDARE OLMUYOR”</strong></div> <div data-end="1008" data-start="641">Mustafa Yıldırım, sabahın erken saatlerinde el arabasını alıp yola çıkıyor. Kimi gün plastik, kimi gün kağıt, teneke, cam... Ne bulursa topluyor. Kazancı ise günü gününü tutmuyor. “Günde 200-300 TL kazanıyorum ama idarem olmuyor. Kira, ekmek, fatura… Hepsine yetmiyor. İş olursa inşaata gidiyorum, başka yere gidiyorum, ama iş yoksa dönüp yine çöpe geliyorum” diyor.</div> <div data-end="1266" data-start="1010">Kendi ifadesine göre çöp onun hem kazancı hem de mecburiyeti olmuş. Yıllarca bu işi yaptığı için artık farklı bir işte tutunma şansı da azalmış. “35 sene oldu. Gençliğim bu arabayla geçti. Artık başka bir şey bilmiyorum, elim buna alıştı” diyerek ekliyor.</div> <div><strong data-end="1326" data-start="1273">SOSYAL GÜVENCESİ YOK </strong></div> <div data-end="1588" data-start="1328">Mustafa Yıldırım’ın herhangi bir sosyal güvencesi yok. Ne emeklilik ne de sağlık hizmetlerinden yararlanabiliyor. Gelecek kaygısı her geçen gün daha da artıyor. “Hiçbir sigortam yok. Hastalanırsam doktora bile zor gidiyorum. Yarın ne olacak bilmiyorum” diyor.</div> <div data-end="1950" data-start="1590">Yıldırım gibi geri dönüşüm işçileri, genellikle kayıt dışı çalışıyor. Sigortaları olmuyor, düzenli bir gelirleri yok. Devletin resmi iş gücü istatistiklerinde bile çoğu zaman yer almıyorlar. Ancak kentlerin görünmeyen yükünü taşıyorlar. Topladıkları atıklar, geri dönüşüm sektörüne büyük katkı sağlarken aynı zamanda çevrenin korunmasına da yardımcı oluyorlar.</div> <div><strong data-end="1989" data-start="1957"></strong></div> <div><strong data-end="1989" data-start="1957">“İNSANLAR BAZEN HOR GÖRÜYOR”</strong></div> <div data-end="2333" data-start="1991">Mustafa Yıldırım’ın bir diğer şikâyeti ise toplumdan gördüğü bakışlar. Çöp topladığı için bazen insanların küçümseyici tavırlarıyla karşılaştığını anlatıyor. “İnsanlar bazen hor görüyor bizi. Sanki bu işi isteyerek yapıyoruz. Oysa biz de çalışıyoruz, emek veriyoruz. Bu kolay bir iş değil. Günde kilometrelerce yol yürüyorum” diye yakınıyor.</div> <div><strong data-end="2375" data-start="2340">KENTLERİN GÖRÜNMEYEN EMEKÇİLERİ</strong></div> <div data-end="2717" data-start="2377">Mustafa Yıldırım, aslında Türkiye'nin dört bir yanındaki binlerce geri dönüşüm işçisinden sadece biri. Büyükşehirlerde ve küçük kentlerde her gün onlarca insan çöplerden geçimini sağlamak için sabahın erken saatlerinden gece yarılarına kadar çalışıyor. Bu insanlar hem ekonomik hem de sosyal olarak büyük bir dışlanmışlıkla mücadele ediyor.</div> <div data-end="2928" data-start="2719">Sivil toplum kuruluşları uzun süredir bu işçilerin daha iyi koşullarda çalışması için çağrıda bulunuyor. Ancak hâlâ geri dönüşüm işçileriyle ilgili net bir düzenleme ya da koruyucu yasa yürürlüğe girmiş değil.</div> <div><strong data-end="2969" data-start="2935">“BEN SADECE YAŞAMAK İSTİYORUM”</strong></div> <div data-end="3260" data-start="2971">Mustafa Yıldırım, tüm zorluklara rağmen pes etmiyor. Her gün yeniden çıkıyor sokağa... “Ben zengin olmak istemiyorum. Lüksüm de yok. Sadece yaşamak istiyorum. Ekmek param olsun yeter” sözleriyle hem çaresizliğini hem de mütevazı yaşam umudunu dile getiriyor. Haber: İbrahim Güneş</div> <div> </div>